اثر سیتوتوکسیکی بیان پروتئینnsp4 روتاویروس در سلولهای توموری 1-tc با استفاده از پلاسمید pcdh

هر ساله تعداد موارد جدید ابتلا به سرطان و مرگ و میر ناشی از آن در جهان رو به افزایش است. ناتوانی روش های درمانی کنونی در بهبودی بیماران و یا جلوگیری پیشرفت بیماری آنان با عوارض جانبی کمتر، نیاز به ابداع و یا تکمیل روش های درمانی جدید را بیش از پیش نمایان می کند. استفاده از ویروس ها در از بین بردن سلول های سرطانی زمینه ی گسترده ای را برای مطالعات بیشتر فراهم کرده است. ویروس های انکولایتیک قادر به آلوده کردن و از بین بردن سلول های توموری همراه با آسیب کمتر به بافت های سالم می باشند. این ویژگی طبیعی برخی از ویروس ها مانند رئوویروس، ویروس بیماری نیوکاسل و hsv و ... باعث گردیده که به عنوان عوامل اختصاصی کشنده سلول های توموری به کار گرفته شوند. برخی از پروتئین های شناخته شده نیز که واجد خواص سیتوتوکسیک هستند می توانند برای این منظور به کار گرفته شوند. پروتئین nsp4 روتاویروس یک پروتئین با چندین عملکرد است که علاوه بر خاصیت انتروتوکسینی، دارای اثر سیتوتوکسیک در سلول های آلوده نیز می باشد. در مطالعه ی حاضر، از خاصیت سلول کشی پروتئین مذکور در از بین بردن سلول های توموری استفاده شد. ژن nsp4 روتاویروس درون پلاسمید pcdh جایسازی شد و به درون سلول های توموری tc-1 ترانسفکت گردید. پس از بررسی حضور پروتئین nsp4 با sds-page، بیان آن با روش وسترن بلات و با استفاده از آنتی بادی ضد nsp4 در سلول های توموری tc-1 تائید گردید و اثر سیتوتوکسیک پروتئین مذکور در سلول های هدف به کمک تست mtt سنجیده شد. با توجه به نتایج به دست آمده، اختلاف معنی داری از نظر حیات سلولی بین گروه های کنترل و گروه سلول های واجد ژن nsp4 وجود داشت. بر اساس مطالعه ی انجام شده، ژن nsp4 روتاویروس، دارای خاصیت سیتوتوکسیسیتی می باشد و بالقوه می تواند در مطالعات اختصاصی تومور بکار گرفته شود و نوید بخش افقی تازه در بهبود روش های درمان سرطان در آینده باشد.